Tashmë është e njohur se gratë marrin më shumë përgjegjësi për kujdesin e fëmijëve të tyre se sa burrat e tyre. Sipas EQLS 2016 (European Quality of Life Survey), 88% e nënave në krahasim me 64% të baballarëve në BE kujdesen për fëmijët e tyre çdo ditë. Këta baballarë rezulton se japin 21 orë në javë për kujdesin e fëmijëve të tyre, ndërsa nënat i kushtojnë 39 orë në javë.
Kjo pabarazi është dyfishuar midis prindërve që punojnë dhe është një nga arsyet pse koha e punës e grave është e kundërt me ato të burrave – në aspektin e rregullimeve të kohës së punës, zgjedhjeve profesionale dhe pagesës. Sipas ndarjes së të dhënave nga Shteti Anëtar i BE-së sugjeron që hendeku gjinor në ofrimin e kujdesit është mjaft i ndikuar nga normat sociale dhe kulturore. Sipas të dhënave të studimit (EQLS 2016) pasqyrohet përqindja e burrave dhe grave që janë të punësuar në Shtetet Anëtare dhe kujdesen rregullisht për fëmijët ose nipërit e mbesat, të renditur sipas madhësisë së hendekut – duke filluar nga mungesa e këtij boshllëku në Danimarkë drejt një hendeku prej 34 për qind në Greqi.
Nevoja për të ndarë punën dhe kujdesin mund të zgjasë gjatë pjesës më të madhe të kohës në punë nëse i përfshin të dyja, si kujdesin e fëmijëve dhe të të rriturve në varësi. Hendeku gjinor në kujdesin ndaj fëmijëve është më i gjerë në moshat e reja, ndërsa për kujdesin e të rriturve është veçanërisht i gjerë në grupmoshat 50-64 vjeç, ku një e katërta e grave të paguara (krahasuar me 17% të meshkujve) raportojnë se ofrojnë kujdes të paktën një herë në javë për një anëtar të familjes së sëmurë ose me aftësi të kufizuar.
